De week van Nestor, de volkstelling en Knorr

De week van Nestor, de volkstelling en Knorr

Hoogtepunten cq. “dieptepunten”: Museo National de Belles(spreek uit: beshjess) Artes, volkstelling, overlijden ex-president Nestor Kirchner, zakje Knorrsaus.

Was ik zo van plan jullie een weekje met rust te laten, gebeurt er toch weer van alles wat mij toch weer dwingt een en ander te noteren. Bovendien bevalt het best om een beetje te schrijven. Het is nu toch rot weer, 18-20 graden,dag regen en veel wind waardoor al het stof en rondvliegend vuil uit alle macht achter je oogbol probeert te komen, dus daar gaan we maar weer(alweer weer, vast weer stilistisch ondermaats).

Eerst een dagje Recoletta gedaan. Heb ik al eerder aandacht aan geschonken dus blader nog maar eens terug als je het leuk vindt. Ik beperk me tot de bovenstaande items.

Het museum heb ik dinsdag bezocht. Op het toertje Recoletta kwamen we er langs en och, waarom geen bezoekje brengen. Het is een redelijk klein museum met schilderkunst door de eeuwen- en grenzen heen. Van Europa tot Latijns- Amerika. Goed te doen in een uurtje of 2. Goed opgebouwd qua chronologie hetgeen voor mij betekent dat de, deprimerende maar heel mooie schilderijen uit de 16^e – 17^e eeuw naadloos overgaan in wat modernere penseelstreken. Ik word altijd een beetje naargeestig van die donkere afbeeldingen, hoe briljant ook, maar ik ben erg blij met de uitvinding van de verftube. Konden die jongens en meisjes eindelijk lekker buiten schilderen. Moet een buitengewone ervaring en verademing voor ze zijn geweest. Denk je eens in, een donker hol, huisje, je verf met aard- en plantaardige middelen mengen en maar weergeven wat je dacht gezien te hebben. Brrrrrrrrrr, ik moet er niet aandenken. Maar het museum geeft een mooi overzicht, zoals ik al zei. Mijn smaak gaat vooral uit naar werken van Picasso, Munch, Malevish, Dahlí, Appel, Corneille cq. Helaas alleen Picasso en niet het mooiste wat ik ken al is Guernica ook niet echt vrolijk, niet qua schilderij en al helemaal niet qua aanleiding. Wel te bewonderen in het Museo del Prado in Madrid, een must als je toch ergens in de buurt ligt te bakken, net zoals de drie Dahlí musea rondom Barcelona. Maar ik ben ergens anders. Veel (post)impressionisten als, en daar komen ze: Gaughin, Mo- en Manet, ik houd ze nooit uit elkaar,Pisarro, Sisley, Degas, Renoir,Toulouse Lautrec, Chagall, Sorello en nog veel meer. Sorello vind ik heel erg mooi. Een schilder uit Catalonië met een eigen museum in zijn voormalige huis in Madrid, prachtig. Franco draait zich om in zijn graf, laat maar rondtollen. Maar ook veel Hollandse / Vlaamse meesters als Rembrandt, Breughel, Flink Govaert, zoals die hier heet, en verder de hele schilderswijk in Den Haag of de Pijp in Amsterdam, noem maar op, het hangt er. Een beetje Mira en Forrier smaakt ook wel. Geen Charley Toorop of andere Tooropjes. Logisch want Charley ligt buiten de ringweg en de anderen zijn volgens mij spoorloos. Maar ook veel Italiaanse – en Mexicaanse werken die, zeker de laatste een mooie impressie geven van de ontdekking en overheersing door Spanje. Ik geloof in de persoon van ene Señor Cortes. Helaas was het niet toegestaan om foto’s te maken dus als je geïnteresseerd bent effe googlen.

Woensdag: Volkstelling. Als mijn Argentijns goed genoeg was geweest had ik het geweten: woensdag volkstelling. Alles dicht, geen bus, metro of trein rijdt er. Wel heerlijk rustig. Al merkbaar toen ik wakker werd. Veel minder verkeer en de honden aan de overkant hadden ook een, slechts, kleine, sabbatical. Kortom een onwaarschijnlijke rust. Niets in de gaten hebbende ga ik op pad naar de ambassade, kennismaken met Peggy Visser, secretaresse van de ambassadeur. Zij heeft e.e.a. gedaan m.b.t. mijn activiteiten voor de NSO en Nederlandse school en ik wilde haar persoonlijk bedanken en ontmoeten. Maar helaas. De ambassade is ongeveer een ½ - ¾ uur met de bus. En die gaat niet. De afstand is onloopbaar maar terug naar huis was nog wel haalbaar. Gedaan dus. Pas laat op de avond, via een klein deurtje in een ijzeren rolluik, heb ik clandestien nog een broodje en een biertje kunnen scoren. Tussen de telling door werd het land opgeschrikt door het plotseling overlijden van Nestor Kirchner, ex- en mogelijk weer toekomstig president bij de verkiezingen van 2011, zoon, vader, echtgenoot en politiek lobbyist / manipulist van en achter La Presidente Cristina Kirchner. (Cristina is haar algemene benaming.) Nu ben ik geen filiaal van Den Haag Vandaag in Buenos Aires en zeker geen Ferry Mingelen maar de speculaties over het voortbestaan van de democratie zijn overal te horen en te lezen. Op straat, op tv en in de kranten. Men vreest dat Cristina het niet gaat trekken. Het is ook wel heel bijzonder dat zij niet meer praat met haar vicepresident, tevens voorzitter van de senaat, vergl: onze eerste kamer, omdat hij tegen een wetsontwerp van haar heeft gestemd. Hij komt ook niet op de begrafenis. Tel uit je winst cq. verlies. Donderdag ben ik naar de Playa de Mayo gegaan. Niet te geloven wat een mensen die laatste eer brachten aan de Ex, opgebaard in Casa Rosada. Een rij van 20 kilometer, men telt hier in blokkenen elk blok is 100 meter, dus 200 blokken. Talloze spandoeken, vlaggen en persoonlijke woorden brachten een saluut aan Kirchner maar nog meer aan Cristina. De angst van het verleden is goed merkbaar. Wat staat ons te wachten? Waar gaan we naar toe? Hoe groot is de tweespalt binnen de Peronistische partij?? Vragen, vragen, vragen. Presidenten van heel Z-Amerika wisten niet hoe snel ze hun opwachting moesten maken. Hugo Chaves, Venezuela en Juan Evo Morales, Bolivia, voorop. Gevolg door de presidenten van Uruguay, Chili, Brazilië de president van La Boca, Diego Armando Maradona, Equator, e.a. Die van Equator heeft wel lef want die heeft net een halve staatsgreep achter de rug en als de kat van huis is danst er hier altijd wel uniform op tafel? Het is goed gegaan geloof ik. Allen spraken hun lof en steun uit voor Nestor en Cristina, diplomatieke taal voor: “in Godsnaam behoud de democratie”, want tenslotte wankelen ze allemaal. Een bijzondere dag en dat was het. Is het de aanzet tot……?

Ben benieuwd of ons koningshuis nog iemand afvaardigt naar de begrafenis. Nestor Kirchner heeft een aantal jaren geleden, als president, namelijk onze Trix tamelijk te kakken gezet bij een officieel staatsbezoek door niet te verschijnen bij een galavoorstelling die zij aanbood ter gelegenheid van haar staatsbezoek. Een diplomatieke doodszonde. Flikte hij vaker bij staatsbezoeken, zat’ ie niet mee. Maxima zal vast wel in de buurt zijn. Volgens mijn, zo langzamerhand, betrouwbare bronnen is zij meer bij pappie in Recoletta thuis dan wij weten. Kamervraagjes?? of gunnen we haar dat gewoon. Gunnen stel ik voor want pappies zijn goud waard(ook al zijn er soms wat ??). Net als mammies.

Aankoop van de week: een zakje Knorr spaghettisaus. Jawel, dezelfde Knorr uit Nieuw-Loosdrecht, die mij als kleine man tijdens de avondvierdaagse elke keer voorzag van een bekertje kippensoep, getrokken van een kip met +duizend vlieguren. Knorr legde toen de basis voor mijn vegetarisch zijn, vermoed ik.

Volgende bericht waarschijnlijk uit Cordoba of Salta, van hieruit eerst +/- 10 uur met de bus naar Cordoba, stad van Ernesto Che Guevara en dan, een paar dagen later door naar Salta +/-12 uur met de bus verderop, op weg naar de enige middelbare school in de Andes op 2900 meter hoogte, totaal ongeveer 3100 kilometer.

Groet en liefs